بررسي دوام سازه هاي بتني در شرايط جذر و مدي، به دليل حملات فيزكي و شيميايي (CO2، نفوذ و انتشار يونهاي كلريد و سولفات) نيازمند تحقيقات ميداني ميباشد. در اين اختراع 30 درصد از ماسه دريا، آب خليج فارس(w/c=0.35) و %5/7 دوده سيليس، 5%/7سرباره كوره ذوب آهن، %5 درصد متاكائولن و %035/0 وزني سيمان PC-5000 به منظور ساخت بتن با مقاومت فشاري بالا، نفوذ ناپذير و مقاوم در برابر انتشار يونهاي دريا استفاده گرديد كه پس از قرارگيري يك دوره بلند مدت در دريا تحت آزمايشهاي مخرب و غيرمخرب وسيعي قرار گرفت. ريزساختار متراكم و تركيبات شيميايي اين اختراع، باعث كاهش عمق نفوذ، مقاومت در برابر انتشار يون كلريد و جلوگيري از تشكيل محصولات هيدراسيون حجيم شونده و نهايتا كنترل ريزترك ها، حفرات و خلل و فرج ناشي از حملات گسترده ي يون هاي سولفات گرديد. به علت جلوگيري از تشكيل كلسيت، قلياييت بتن (pH) و فرآيند كربناسيون كنترل شد كه نشانگر مقاومت نسبي در برابر محيط هاي اسيدي و نفوذ CO2 به بافت بتن و واكنش با كلسيم هيدروكسيد بود. با استفاده از تركيب مقادير بهينه دوده سيليس و سرباره كوره ذوب آهن و PC-5000، قطر و عمق حفرات به ترتيب %26 و %45، و انتشار يون كلريد و سولفات در ريزساختار بتن توسط ژل متراكم C-S-H با نسبت Ca/Si بهينه كاهش يافتند كه نهايتا باعث بهبود خواص مكانيكي و شيميايي اين اختراع شدند.